Þolinmæði

Ó Vesturbæjarlaug, ó elsku Vesturbæjarlaug
Ef ég bara gæti haft þig hér hjá mér í einn dag, segjum tvo.
Ég myndi samviskusamlega taka 300 skrið,
spjalla við þverhausana í pottinum,
slá persónulegt tímamet í gufunni,
jafnvel kasta bolta til krakkanna
Æ hvað það væri nú ósköp notalegt
en maður fær víst ekki allt sem maður vill svo ég verð að vera þolinmóð
Þín vinkona
Hildur

video með öllu

Leigðum okkur fyrstu myndina okkar í gærkvöldi, fundum svona video automat og létum á það reyna. Myndin sem varð fyrir valinu hét The Constant Gardener" og hafði Finnur heyrt vel af henni látið. Ákveðið var að slá kvöldinu upp í fullkomið kæruleysi, keyptur kaldur í sjoppu á leiðinni heim og poppbaunum hent í pott. Fannst ég eiga allt saman skilið þar sem ég hafði sent leiðbeinanda mínum beinagrind að ritgerðinni fyrr um daginn. Myndin reyndist vera talsett á frönsku og ekki var val um að setja texta á nokkru tungumáli. Svona er Frakkland í dag.

Ð

Það er margt og misjafnt sem gleður mann í hinu daglega amstri. Fyrir um einu og hálfu ári gerðist ég ólöghlíðinn borgari og fjárfesti í tölvu í Belgíu, það var einfaldlega mun hagstæðara fyrir fátækan námsmann og geta stjórnvöld sjálf um sér kennt fyrir að skattleggja slíkar vörur sem þau gera. Þegar ég opnaði tölvuna í fyrsta sinn, sitjandi í EJ sófanum í 107 fékk ég áfall, allt var á óskiljanlegri franskri tungu og sá ég fram á að nýja fína mac bókin mín yrði meira til ógagns heldur en gagns þar sem ég þyrfti að fletta í orðabók samhliða notkun. Nördarnir á spjallþráð apple voru þó fljótir að hjálpa mér að kippa þessu í lag og eftir korter var ég búin að eignast nýja bestu vinkonu. Eða svona næst bestu vinkonu, það var sama hvað ég og allir nördavinir og vandamenn fiktuðu, ekki var hægt að skrifa bókstafinn Ð í skrifforritinu word. Það var hægt í öllum öðrum forritum á tölvunni, bara ekki í word. Á þorláksmessukvöld sama ár sat fjölskyldan og tók "session" í að setja inn Ð í 15bls ritgerð sem ég átti að skila fyrir jól, ekki svo að skilja að við hefðum nokkuð annað betra við tíma okkar að gera á þessum tíma árs. Ritgerðina hafði ég skrifað samviskusamlega á nýju næstbestu vinkonuna og síðan sent skjalið í aðra tölvu sem að sjálfsögðu var þeim kostum búin að geta skrifað Ð í forritinu word. Síðan er liðið rúmt ár. Til að byrja með eyddi ég mjög mörgum stundum í tölvuveri Hlöðunnar og setti inn Ð í allar þær fjölmörgu ritgerðir sem ég sem háskólanemi þurfti að skila. Í seinni tíð hef ég notast við skrifforritið text edit sem er þó meira hannað til að skifa innkaupalista heldur en háskólaritgerðir.
Hver sem er getur í hendi sér séð að skrifa 30bls BA-ritgerð í text edit eða með því að setja inn öll Ð eftir á sé ekki mjög físilegur kostur. Var ég því að hallast að því að skrifa aðeins orð sem ekki innihalda Ð. Hefur alltaf þótt gaman að takast á við ný verkefni þið skiljið.
til þess mun þó ekki koma því viti menn, í fyrra dag, þegar ég ætlaði loksins að fara setja niður uppkast af ritgerðinni hver haldiðið að haf hafi verið mættur í öllu sínu veldi í word...jújú mikið rétt enginn annar en hann Ð. mikið gladdi það nú mitt litla hjarta í seisei já.

söndagen

Hver hefði trúað því fyrir sex mánuðum síðan að ég, Hildur Björgvinsdóttir, myndi einhverntíman standa í náttfataalklæðnaði á sunnudagseftirmiðdegi og baka speltskonsur með súkkulaðibitum?
Annars lítur út fyrir að það verði margar skýjaborgir byggðar á næstunni, ekkert nema ský og jafnvel nokkrir dropar í kortunum fram í næstu viku, líst ekkert á þetta. Hvernig er það annars með það þarna fyrir norðan á Klakanum, hef ekki lesið neinar storm/óveðurs/ófærðar/björgunarsveitafréttir í örugglega tíu daga, eruð þið ekkert farin að óttast að það komi ekki fleiri óveður í vetur, hvað gera danir þá?

?

Hvað á maður aftur að gera þegar það er alskýjað?

lokkaprúð

skaust út til antikvinkvenna okkar og keypti mér eyrnalokkapar, hvít blóm með rauðu inní, voða sætir og sumarlegir og appelsínugult armband sem kemur næstum í staðinn fyrir kjól...allavega í bili.
Er núna með skál af múslí með vanillusoyamjólk og hrásykri út á í annarri og pastisglas í hinni, ágætis forrdrykkjarréttacombo. Kvöldmaturinn verða glóðasteiktir borgarar a la Rauðhattagata 5.

kjóll og hvítt

Hef hvorki keypt mér kjól né eyrnalokka síðan í október (að undanskildum sérsaumaða kjólnum í Hanoi en hann er meira svona spariföt heldur en kjóll í Hildarmerkingu) og þótt ég telji það ekki aðalástæðuna þá engu að síður hefur það mikið um það að segja hversu hægt lærdómurinn gengur. Ef ég á að skila ritgerðinni fyrir aldamótin þá held ég að ég neyðist til að bæta úr þessu í vikunni.

violin

A:Hvaða hljóð er þetta?
B:Myndi nú ekki ganga svo langt að kalla þetta Hljóð. Hljómar meira eins og ljúft, róandi suð eða vögguvísa fyrir mér. Þetta er hún Hildur nágranni minn að æfa sig á fiðluna sína.
A: Mér finnst hún nú vera dálítið svona hummm "out of tune" eins við segjum á fagmálinu
B: Það er bara vegna þess að hún keypti fiðluna á 5.000kr í Víetnam en hún var þar yfir jólin og hún fellur alltaf um hálf-til heiltón í hvert sinn sem hún byrjar að spila, eitthvað stillingaratriði. Þetta var meira svona fiðlukitt en ásamt fiðlunni sjálfri fékk hún víst boga, myrru og fínan kassa. Mér skilst reyndar að á leiðinni heim hafi hún komist að því að þetta hafi ekki verið svo góð kaup eftir allt saman, samkvæmt heimamanni hefði hún átt að geta fengið celló(kitt) fyrir sama pening. Hún hefur sagt mér að hún ætli að fara aftur til Víetnam sem fyrst því hún varð alveg heilluð af landi og þjóð og ætlar þá víst að verða sér út um fínt cello en ætlar að láta fiðluna duga þangað til.
A: Finnst þeim sem hún býr með ekkert leiðinlegt að hlusta á þetta sarg?
B: nei, nei alls ekki.hann elskar þetta. Veit sem er að hún er með meðfædda hæfileika til að spila á strengjahljóðfæri, hún þarf bara að ná svona platónsku sambandi við hvert hljóðfæri fyrir sig. Ég get ekki beðið eftir að hún og fiðlan hafa náð alveg saman en þær virðast alveg vera að nálgast það, verður betra með hverjum fimm mínútunum sem líða, það verður svo yndislegt að lesa skáldsögu með kaffibolla í hönd og hlusta á rússneska fiðlukonserta í sólinni.

brakandi...

Kaffi og súkkulaði bætir, hressir og kætir. finn hvernig sköpunarandinn hellist yfir mig...

hvað gerir fólk við allan þennan tíma?

Ég sem hafði hlakkað svo til að vera bara í skóla, sinna skólanum svona einu sinni alveg 100% í fyrsta sinn síðan ég var sjö ára, ekki æfa á neitt hljóðfæri, ekki stunda neinar íþróttir, ekki vera í neinu leikfélagi, ekki vera í 40% vinnu, hvorki vera ritari né formaður ekki þurfa að mæta neinstaðar klukkan neitt. Ekki nema í jóga 3x í viku en það er svo gott fyrir líkama og sál (eins og reyndar öll ofantalin atriði) svo það telst eiginlega ekki með. Og núna, bara í tango 19-21 á miðvikudögum og kannski spunaleiklist 18-20 á fimmtugögum...hef ekki einu sinni komið mér til að rölta yfir á skrifstofu Rauða Krossins til að bjóða mig fram sem sjálfboðaliði, bara sent þeim e-mail sem þeir hafa ekki svarað, líklega hafa þeir ekki skilið það. Langar mjög mikið að rölta yfir til þeirra, taka að mér eitthvað þarft verk og hjálpa öðrum, kannski kynnast einhverju góðu fólki og vonandi læra nokkur orð í frönsku. Ég bara hef ekki tíma til þess, ég þarf að læra. Lesa samviskusamlega, sitja og hugsa um námsefnið, punkta niður áhugaverð atriði og lesa ítarefni. Skil bara ekki afhverju það gengur ekki hjá mér. Ég stilli klukkuna 7:30, hún heldur áfram að hringja á 10min fresti til 8:30. Þá útbý ég mér kinoagraut, helli upp á kaffi og kíki á helstu ekkifréttir heimsins, les öll e-mailin sem ég ef ekki fengið og les allar gömlu bloggfærslur vina og ekki vina. Kl. 9 byrja ég að lesa skólabækur, fletti upp greinum á netinu, googla hitt og þetta, les aðeins í hinum mannfræðibókunum, panta áhugaverðar bækur á amazon og les aðeins meira. Jæja, og þá er að staldra við, fara yfir allt sem þú ert búin að lesa um í morgun og setja niður á blað hvað þú ætlar að skrifa um í BA-ritgerðinni. BLANK!!! Ef till vill er þetta spurning um ávana og venjur, en hafandi allan heimsins tíma í heiminum til að vera góður og samviskusamur nemandi virkar bara ekki fyrir Hildi Björgvins, áhuginn er fyrir hendi og ég held að metnaðurinn sé þarna líka, það bara gerist ekki neitt. Spurning hvort það vanti ekki sjálfboðaliða hjá Rauðakrossinum.