ölduhúsaómenning

Afhverju ætti fólk að fara út á galeiðuna, út í myrkrið og kuldann til að standa í biðröðum við ölduhús borgarinnar
kl.01 að morgni þegar það gæti verið að fara heim til sín á þeim tíma, heim og sofa í mjúka, hlýja rúminu sínu? Hér í Frakkaveldi skella allir barir í lás kl.01am og svoleið verður það líka þegar ég verð forseti Íslands! maður á nefnilega að sofa á nóttunni en nota daginn/kvöldið til að skemmta sér;0)

jákvæð athygli eða helber dónaskapur?

Okkur sambýlingana greinir á varðandi ýmislegt eins og gengur og gerist. Það sem okkur greindi á um í samræðum gærkvöldsins á hinum mjög svo ágæta hverfisbar okkar "Shakespeare" var hvort ég sé vanþakklát yfir því sem ég tel vera stöðugt áreiti karlmanna en Finnur vill meina að sé jákvæð athygli. Mér finnst fullkomlega óþolandi að geta hvergi tillt mér á bekk í sólbað, lesið bók á kaffihúsi eða drukkið kaffibolla á tröppum óperunnar nema einmana karlmenn á barmi örvæntingar, karlmenn á aldrinum 20-70 ára, beri sig að mér og spyrji hvað ég sé að lesa, tjái sig um hvað veðrið sé fallegt (því það er jú alltaf fallegt), spyrja hvort ég sé nemandi, vinnandi, gift, eigi börn, hvaðan ég komi og hvert ég fari. Nei, ég er víst bara dónaleg og vanþakklát.
Reyndar var niðurstaðan sú að ef þessir karlmenn væru á aldrinum 25-25 ára, vel snirtir, með góðan skeggvöxt, héldu á heimsbókmenntum í hönd og jafnvel með myndavél um hálsinn, flottir til fara og segðust hafa ferðast um allan heim, þá myndi ég líklegast láta eins og lítil saklaus skólastelpa, flissa og brosa mínu blíðasta. Kannski.
En enginn þeirra ca 137 karlmanna sem hafa borið sig á tal við mig á förnum vegi síðast liðna 3 mánuði hafa uppfyllt þessa lýsingu og því er það skoðun mín að þetta sé helber dónaskapur og engan veginn leiðin til að bera sig eftir kvonfangi.

valkvíði.is

Ég á við að stríða svokallaðan valkvíða á mjög háu stigi, orsakast hann af of mörgum áhugamálum og lélegri færni í forgangsröðun.

Ég get ekki ákveðið hvort ég eigi að skrá mig í fjarnám í 2 áfanga eftir jól eða frekar skella í eitt stykki BA-ritgerð. Aðeins eru tveir áfangar sem koma til greina en ef ég vel BA ritgerðina sem væri að margan hátt skynsamara þá er að velja um svona 15 efni sem ég gæti hugsað mér að skrifa um.
Ég get heldur ekki ákveðið hvort ég eigi að taka mannfræði til 90 eininga eða hvort ég ætti að taka stjórnmálafræði, kynjafræði eða viðskipta-og hagfræði sem aukagrein til 30 eininga.
Ætti ég að fara i í master í þróunarhjálp, mannfræði, alþjóðasamskiptum, sjónræn mannfræði (heimildamyndagerð), stjórnmálafræði eða listrænamenningarstjórnun?
Mig langar mjög mikið og ég ætla mér að læra ljósmyndun á einhverjum tímapunkti.
Einnig hefur leiðsögumannaskólinn lengi heillað mig og væri ég mjög til í að taka "guideprófið" og fara í ferðir með heillaða bandaríkjamenn, dani eða frakka um fjöll og dali á sumrin.
Ég var búin að ákveða að fara Steinnuni Ólafsdóttir bekkjarsystur minni og vinkonu í Friðarskólann í Costa Rica, það væri nú ekki leiðinlegt. (held reyndar að það hafi átt að vera 2009 svo ég verð að hafa hraðann á)
Já og síðan er það tangoinn og hótelið sem ég ætla að opna með vinum mínum Lilý og Arnari í Argentínu eftir nokkur ár, verið þið öll hjartanlega velkomin. Þar get ég reyndar slegið tvær flugur í einu höggi og lært spænsku í leiðinni eins og mig langar svo mikið.
Yoga(ð) er komið til að vera, ekki sjaldnar en 4x í viku.

Margt af þessu, þó ekki yoga(ð), veltur á því hvort ég ákveð að vera annað ár hér við Miðjarðarhafið sem í augnablikinu kemur vel til greina, en það veltur þó á því hvaða ákvörðun ég tek um námið

Verst hvað ég er lélegur og allajafna kærulaus nemandi, gæti orðið smá vandamál í ofangreindri upptalningu. við vinnum í því

Ætli cellóið og söngtímarnir verði ekki að bíða betri tíma

Í augnablikinu langar mig þó mest að læra/kunna frönsku

...fullur poki af ávöxtum og grænmeti og falinn inn'á herbergi

Ég er búin að leysa ráðgátuna um það afherju Frakkar eru svona grannir þrátt fyrir fremur óheilbrigðan lífsstíl.

Borða nógu mikið af hvítu brauði með fullt af smjóri og sultu í morgunmat og drekka með því 3 bolla af kaffi með fullt af sykri.
Heit máltíð kl. 13:30 en oft eldað akkúrat ofan í þann fjölda sem mun borða og gjarnan skammtað þannig á diskana í fyrstu adrennu að ekkert er eftir fyrir þá aðra. Ef svo ólíklega vill til að eitthvað sé eftir þegar allir eru búnir að borða einn disk þá fær enginn sér meira. Með matnum er borðað fullt af hvítu brauði og í eftirrétt eins og þrír ostbitar.
Frá kl.14-21. er ekki borðaður matarbiti, ekki kexkaka, ekki vínber. Einungis drukkið te með fullt af sykri.
Kl.21 er heit máltíð og aftur fá allir sér bara einu sinni á diskinn og borða fullt af hvítu brauði með og ostbita í eftirrét.

Þetta hljómar ekki svo erfitt, kannski ætti ESB að setja þessar venjur inn í lögjöfina hjá sér.

kastali, traktorar, matur, bækur, lifandi jarðýta og geitungar

Litirnir voru ótrúlegir, rauðir, gulir, grænir, appelsínugulir og fullkomlega umluktu hlíðarnar upp og niður. Sólin skein skært. Eftir því sem við keyrðum ofar fækkaði trjánum hratt og maginn færðist hraðar og hraðar upp eftir vélindanu og upp í háls.og svo kingja. Eftir 8329 beygjur sem aldrei náðu að vera meira en 60 metrar blasti við mér "kastali" í miðri auðninni. "Nei, Ildur (franska nafnið mitt), þið Finnur sofið í hinu húsinu". Já alveg rétt, það var orðið svo langt síðan ég hafði sofið í kastala að ég var búin að gleyma því að gestirnir fá sér hús til að sofa í.
Traktorinn er að koma, allir út í kuldann og horfa á nýja traktorinn sem fer ekki í gang nema með rafköplum og gengur aðeins í 7 mínútur á milli þess sem hann hvílir sig í fimm klukkutíma.
"Vill einhver meira að borða?" Allir: "nei takk". Hildur: "já, kannski bara pínu pons"
Afhverju er ekki arinn í öllum húsum, það er svo yndiælt og svo gaman að höggva í hann við með 700 kílóa sleggju og raða í stafla, svo gott fyrir vöðvana þið skiljið. "Mamma, afhverju er Finnur svona skrítinn á svipinn og hleypur út um allt tún?" " "það er vegna þess að Finnur er hræddur við geitungana elskan mín" "já en mamma, geitungarnir gera ekki neitt, þeir suða bara fallega í sólinni" "ég veit gullið mitt, ég veit"
Traktorinn, hann þarf að fara inn í skýli.
Harry Potter maraþon. 1. sæti Jeanne, 2.sæti Lucy, 3. Greg
"Vill einhver klára restina úr pottinum?" Allir: "nei takk". Hildur: "ég skal alveg klára ef enginn annar vill"
Finnur: "there are wilde bores out there who eat the leftovers"
Greg: "ha, wilde hores out there?"
Traktorinn, hann þarf að fara út úr skýlinu
Varúð lifandi, tveggja ára, jarðýta nálgast óðfluga...skyldi hún vera góð fluga? Finnur: "nei, góðar flugur eru ekki til".
Jarðýtan: "hvar er traktorinn?"
"það eru smá eftir af hrísgrjónum og fjórir kjötbitar, hver ætlar að klára?" Allir: "ekki ég takk". Hildur: "má ég þá klára?"

Fjallgöngur, bókalestur, skógarhögg, bókalestur, eldiviður, hugsa, hugsa, hugsa.
Held ég hafi hugsað meira, borðað meira kjöt og tekið fleiri myndir en ég hef gert samtals seinustu fjögur ár. Allt mjög jákvætt

3 rétta veisla = Hlölli og kók í bauk á Ingólfstorgi?

Fórum út að borða í kvöld á veitingastað hérna í næstu götu.
Ég fékk mér

rækjukokteil með avokado í forrétt
andasteik með kartöflum, gulrótum og piparsósu í aðalrétt
súkkulaðiköku með ís og rjóma í eftirrétt
2 og 1/2 rauðvínsglas
kaffibolla

Allt saman var þetta undursamlega ljúffengt og kostaði alls 19 evrur eða 1.629 krónur

Ferðasaga úr fjöllunum og myndir koma vonandi á morgun ef veðrið verður ekki of gott en í dag var 15c og sól, nei ég segi nú bara svona.

Sofið rótt

Héraðsóðal

Hef enn ekki fengið neina útskýringu eða skilgreiningu á þessu blauta sem koma ofan úr hinminum en það hætti á föstudagskvöldið og í gær var ágætis veður, stuttermabolur og sandalar þegar ég rölti um gourmemarkaðinn á torginu.
Á morgun förum við sambýlingarnir upp í fjöllin ásamt skiptinemafjölskyldu Finns og fleira fólki (samtals 12 manns) og ætlum að gista þar í húsi, nánar tiltekið gömlu héraðsóðali sem fjölskyldan á. Samkvæmt upplýsingum mínum er þetta nokkurnveginn beint norður af Montpellier 2-3 tíma akstur. Ekki er vitað á þessari stundu hvenær við erum væntanleg aftur til byggða en það verður þó eigi síðar en á sunnudaginn.

enginn léttöl

Ég myndi segja að það væri bæði mjög jákvætt og mjög óskynsamlegt að geta stokkið út í búð og keypt ískaldan öl þegar teitið stendur sem hæst kl.03am á þriðjudagsnóttu.

eitthvað blautt

Þegar ég vaknaði í morgun var sólin (stórt, gult og hlítt fyrirbæri uppí himninum) horfin og eitthvað mjög blautt og fremur kalt kom niður úr skýjunum á talsverðum hraða. Þetta var í þúsunda milljónavís. Veit ekki alveg hvernig ég á að lýsa því betur, þetta eru eins og hringir eða kannski frekar dropalaga agnir sem safnast síðan saman á jörðinni og mynda polla. Ef þið hafið hugmynd um hvað þetta getur verið endilega látið mig vita sem fyrst, er frekar óörugg og held ég muni halda mig sem mest innandyra í dag.

...svon'eru jólin

Hversu oft hafið þið legið andvaka á kvöldin og velt fyrir ykkur hvernig jólin eru haldin í Víetnam, ætli það séu bara borðuð hrísgrjón eða ætli þeir risti sér maura til hátíðarbrigða eða hvort flugeldarnir þar séu í raun marglitar dúfur sem fljúga út í heim og boða frið á jörð. Ég get glatt ykkur með því að þessum spurningum ykkar og vonandi fleirum til mun ég geta svarað eftir nokkrar vikur því í morgun keypti ég einmitt miða til Víetnam 21.des-3.janúar. Ekki mjög leiðinlegt það.

á ströndinni 23.oktober

Jæja,þá er hún Albína mín komin og farin, stutt stopp en einkar ánægjulegt. Gerðum okkur ýmislegt til dundurs þó engin söfn hafi verið skoðuð. Sunnudagurinn var tekinn í rölt um gamla hluta borgarinnar og matur borðaður, skal þar helst nefna sushi sem bragðaðist með eindæmum vel. Eftir að hafa búið hér í nærri þrjá mánuði komst ég, það er að segja Albína, að því að hér er að finna hinn fínasta dýragarð og var mánudagurinn nýttur til að skoða eðlur sem smjöttuðu á músarungum, mauraætu, ljón, birni og fleiri kynjadýr en lang skemmtilegastir þóttu mér þó hinir margvíslegu apar sem þar var að finna. Að horfa á pínulítinn apa reyna að ná kjötinu úr appelsínubát er álíka skemmtilegt og horfa á dáleitt fólk troða ímynduðum seðlum inn á sig en það er með því fyndnara sem ég hef séð.
Á mánudagskvöld var elduð ein sú besta máltíð sem sögur fara hér í borg og þótt víðar væri leitað, jafnvel þótt ofnskúffan hafi ekki passað í ofninn. Andabringur, potatos a la Þorgeir, baunir,sveppir og sallat. Ekkert okkar hafði eldað nokkuð af þessu áður nema sveppina og sallat og var því vaðið nokkuð blint í sjóinn. Albína skar þríhyrninga í fituna og bjó til sósuna, ég skar sveppina í bita og var á skeiðklukkunni þegar bringurnar voru á pönnunni (2min á hvorri hlið) og Finnur blandaði mojito og braut hurðina á bakarofninum. Sem sagt hið fínasta samstarfsverkefni og er þríeikið að hugsa um að stofna veitingastað í Skeifunni.
Á miðvikudag skelltum við stöllur okkur svo á ströndina en það virðist sem strandseasonið sé búið þar sem eina fólkið sem var á risastórri ströndinni voru þrír menn með prik í hendi. Við létum það þó ekki á okkur fá, enda 15 stiga hiti og sól og sleiktum sólina á nærklæðunum einum saman í góða tvo tíma og er ekki laust við að freknunum hafi fljölgað um þrjár.
Gærdagurinn var síðan tekinn í rólegheitarbúðarrölt og kaffihús.

on/off

...verst að ofnarnir virðast ekki virka.

blátt nef og loppnar hendur

20.oktober kl.13:07, kveikt á hitanum á 5 rue du Chapeau Rouge.

túrhesta hvað?

Ligg eins og klessa í sófanum, afvelta eftir dásamlegt takeaway kína bufet og búin á því eftir maraþon yogatíma. Ætli allar þessar konu mæti í yoga til að slaka á og anda eða til þess að horfa á fáránlega fallegu og vel vöxnu yogakennarana sýna hvernig eigi að gera æfingarnar? nei, maður spyr sig. Nokkur kerti og Siggurrós, gott combo. Sambýlingurinn búinn að yfirgefa mig, farinn til Marseille að heimsækja skiptinemafjölskyldu sína fram á sunnudag.
Mín elskulega æskuvinkona Albína, sem er búin að þekkja mig síðan ég var í móðurkviði þar sem hún er 6 mánuðum eldri en ég kemur annað kvöld, en hún hélt snilldar fyrirlestur á fornleifafiskibeinaráðstefnu í Antibes (rétt hjá Nice) í gær. Hún stoppar fram á fimmtudag. Það er fátt planað fyrir dvöl hennar hér við Miðjarðarhafið annað en að borða mjög mikið af sushi, baguette, ostum, pesto, olífum, hráskinku, paté og öllu öðru sem gott er og drekka mikið af mojito, rauðvíni og rósavíni. Þó til að friða túrhestasamviskuna reikna ég með að kíkt verði á eins og eitt safn og dómkirkjan vígð.
yoga 10 í fyrramálið.

...ja eða samkvæmt verkfallsáætlun

var víst aðeins og fljót á mér að dásama sporvagnastarfsmenn okkar, sporvagnarnir gengu víst ekki nema 30% í dag og þegar ég mætti á sporvagnastöðina 10min áður en frönskutíminn átti að byrja voru amk 20 min þar til næsti vagn kæmi og svo er góður 7 min gangur upp í skóla frá stoppistöðinni, ergo ég næði kannski að vera mætt 30 min og seint.en þar sem ég og reyndar fleiri nemendur erum ekki svo sátt við kennsluna (ég veit, var mjög ánægð eftir 1. tímann en svo ekki meir) og kennarann sem verður alveg öskuillur og fúll ef maður ekki skilur eitthvað, þá taldi ég tíma mínum úr því sem komið var betur varið í að fara og sjá franska kvikmynd með engum texta og vinna þannig heimavinnuna fyrir daginn. Franska kvikmynd þar sem mjög mikið var talað og minna gert og verður að játast að það eru mörg stór göt sem sitja eftir og ég veit ekki alveg hvað varð um dökkhærða manninn eða afhverju ljóshærða konan sótti um vinnu hjá ástkonu fyrrverandi ástmans síns